Soms kom je tijdens het schrijfproces tot een bepaalde ontdekking. Dat iets wel leuk is om te verwerken in het verhaal of dat iets gewoon wat beter werkt. Maar dan moet je met terugwerkende kracht veranderingen aanbrengen voor de continuïteit. In de filmwereld hebben ze daar zelfs speciaal mensen voor die constant bewaken of de acteur wel de juiste kleding aanheeft, de correcte mate van baardgroei voor de tijd in het verhaal of dat een armbandje niet per ongeluk van pols wisselt. Als schrijver doe je dat zelf. Maar het blijft opletten.
Laatst stond ik uitgekleed voor de spiegel, klaar om te gaan douchen. Dat doe ik wel eens, douchen. Best regelmatig hoor. Maar ik bekijk mezelf meestal niet zo in de spiegel. Nu viel me iets op. Mijn buik was plat. Ik sta wel eens op een weegschaal. Niet heel vaak, maar soms, uit nieuwsgierigheid. Want op zich maakt het me niet eens extreem veel uit hoeveel ik weeg. Liever niet boven de 75 kg. Ik wist dat ik aan het afvallen was, maar niet meer precies hoeveel. Inmiddels is er ruim 10 kg af. Allemaal rond mijn buik. Ik stond onder de douche en dacht: 'Goh, dat is wel een leuk dingetje om in het verhaal te verwerken.'
En zo geschiedde. Maar Jack had in het eerste hoofdstuk nog geen buikje. Tenminste, in de persoonsbeschrijving wordt er geen melding van gemaakt. Nu wel. Want continuïteit is belangrijk. Voor het realisme. Dat wil niet zeggen dat er niet meer foutjes in zitten die ik nog niet heb opgespoord.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten