Dit is 'em dan: het laatste hoofdstuk dat ik op het andere blog publiceer. Het verhaal is nog niet afgelopen, maar het hoofdstuk kent toch een soort einde. Dat is niet bewust gedaan. Als je andere hoofdstukken terugleest, dan zul je merken dat er meer zijn waar een soort van einde aan zit. Ik ben niet zo van de cliffhangers. Ik probeer momenten vaak te vervolmaken.
Als ik de discussie in het appartement teruglees, dan is die op een bepaalde manier niet helemaal gerechtvaardigd door wat er zich in het voorliggende verhaal heeft afgespeeld. Er mist nog wat meer drama en er mist ook nog de nodige innerlijke reflectie van de hoofdpersoon die naar deze gedachtegang leidt. Toch heb ik het zo geschreven, omdat het dicht bij mijn eigen gedachtegang ligt en omdat ik weet dat er in het bewerken van het verhaal een heleboel zal veranderen dat dit hoofdstuk zal rechtvaardigen. Dus als je het wat al te dramatisch vindt overkomen... dan geef ik je groot gelijk. Komt allemaal goed. Hoop ik.
Ik vond het heel erg leuk om de afgelopen maanden hier hoofdstukken te plaatsen en te merken dat er mensen zijn die serieus gelezen hebben. En wellicht zijn er nog meer mensen die dat zullen gaan doen. Maar dit is wel het punt dat ik stop met publiceren. Omdat het beter is. Ik heb het al eens geprobeerd uit te leggen, maar ik ga er verder niet al te diep op in. Het moet gewoon.
Maar daarmee is dit verhaal nog niet ten einde en ik zal er ook niet mee stoppen. Het wordt afgemaakt en het uiteindelijke doel zal publicatie zijn. Hoe en wanneer is nog onbekend. Op dit blog zal ik misschien van tijd tot tijd melden hoe het er voorstaat. Een vooraankondiging van zo'n update komt dan ook op het andere blog te staan.
In ieder geval wil ik hier nog even van de gelegenheid gebruik maken om jou als lezer te bedanken voor de getoonde interesse. Blijf dromen, hopen en leven. Iemand moet het doen. Dus waarom jij niet? ;-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten